h

Sociale zekerheden

De rekening van de crisis betalen we niet met het opdoeken van de solidariteit. Juist in tijden van minder zijn we meer afhankelijk van elkaar. Geven om elkaar wil niet altijd dure overheidszorg betekenen. Zorg kan goedkoper en efficiƫnter wanneer we het anders, met minder kosten aan management, organiseren. Voor sommige vormen van zorgverlening zullen professionals nodig blijven, maar meer dan ooit zijn sterke netwerken van inwoners nodig om elkaar te helpen. Initiatieven vanuit de bevolking nemen we daarom zeer serieus en ondersteunen we wanneer nodig. Uiteindelijk heeft de gemeentelijke overheid een verantwoordelijkheid om armoede tegen te gaan.

Onze voorstellen

  • We helpen mensen met begeleiding naar een vaste baan. We doen dit door re-integratieactiviteiten niet uit te besteden aan dure en onbetrouwbare bureaus, maar deze als gemeente zelf voor onze rekening te nemen. We starten grote re-integratie- en werkgelegenheidsprojecten zoals het opknappen van de oude sluisdeuren en het uitvoeren en beheren van projecten in de Broekpolder.
  • Ook mensen met een beperking moeten kunnen werken, bijvoorbeeld via de sociale werkplaats of op de reguliere arbeidsmarkt. Voor een deel van deze groep proberen we door reguliere re-integratie werk te vinden. Degenen met een zwaardere handicap moeten terecht kunnen bij de sociale werkplaats TBV.
  • Mensen die niet kunnen werken mogen niet aan de armoede worden overgeleverd. De gemeente zorgt voor basisvoorzieningen om een fatsoenlijk leven te kunnen leiden. Naast een uitkering bieden we mogelijkheden in natura aan zoals de toegang tot sport, cultuur en onderwijs. We zoeken samenwerking met burgerinitiatieven zoals voedsel- en kledingbanken die in ons rijke land helaas noodzakelijk zijn.
  • Bijstandsfraude tart het draagvlak voor collectieve sociale voorzieningen. De goeden mogen niet onder de kwaden lijden. Frauduleus gedrag wordt niet geaccepteerd. Daarom wordt bijstandsfraude actief opgespoord, worden onterecht uitgekeerde gemeenschapsgelden teruggevorderd en wordt aangifte gedaan voor verdere strafrechtelijke vervolging.
  • Werk moet lonen. Uitkeringsgerechtigden mogen dus niet worden gedwongen om onder het minimumloon zonder perspectief op vast werk te werken. Re-integreren is niet vrijblijvend, onwil is geen reden om je aan arbeid te kunnen onttrekken.
  • Voor de dak- en thuislozen moet een basisvoorziening beschikbaar zijn die bestaat uit Bed, Bad en Brood: Een plek om te slapen, te wassen en een gezonde maaltijd. In de vorstperiode mag niemand geweigerd worden.
  • Om lastenverhoging te voorkomen beperken wij de stijging van tarieven en gemeentelijke heffingen. Om armoede te bestrijden voeren wij voor huishoudens met een inkomen tot 110% van het bijstandsniveau een kwijtscheldingsbeleid.

U bent hier