Vlaardingen

Het is erg, heel erg. Teveel dikbetaalde overheidsfunctionarissen (hoge ambtenaren) houden zich ziende blind en horende doof, spelen kiekeboe als er een beroep op ze word gedaan. 'U moet niet bij mij zijn' vooraan in de mond hebben. Niet een, maar de een na de ander. Sodeju daar kan je toch nijdig om worden.

Voorbeeld een; Je woont in de Zuidbuurt als melkveehouder. Komt een ambtenaar van de Voedsel en Waren Autoriteit (VWA) zeggen dat je de melk maar moet laten verbranden. Ergens vanuit de Botlek is giftige dioxine op je weiland aan komen waaien. In twee gevallen zat het al in de melk van de koeien. Voorbeeld twee; Je werkte jaren voor de gemeente, komt in de ziektewet en later in de WAO. Blijkt dat je langdurig een werkgevers aanvulling op de ziektewet kreeg, op basis van veel minder uren dan je altijd hebt gewerkt. Voorbeeld drie; Je hebt al vele jaren een bootje in de haven liggen, moet je weg omdat je bootje niet “karakteristiek en beeldbepalend” is. Drie “gevallen” van klinkklaar onrecht, toch? Of ik zou willen adviseren wat ze nu moeten doen. Natuurlijk. Ik denk overal wat van en wil graag onrecht bestrijden. Dus aan de slag er mee.

Voorbeeld een. Bellen naar de VWA, eerst de hoogste baas, met vakantie, dan ene heer Goebels, zullen terug bellen. Wachten. Nee u bent verkeerd, VWA voert alleen maar uit. U moet bij het ministerie van Landbouw zijn. Gebeld. Kom bij ene heer Verkerk uit. Hoge ambtenaar. Na omstandige uitleg moet ik naar het milieu ministerie van VROM. Die maakt de regels. VROM gebeld, ene heer van Dalsum van directie zuid. Fout , kom bij heer Holtkamp, afdeling afvalstoffen en straling. Fout. Er zijn fondsen voor milieuschade, maar dat is beter niet te doen, heel moeilijk om bewijslast van schade in relatie tot de kosten te krijgen. Dan naar de hoogste ambtenaar van Landbouw. Secretaresse. Aardige mevrouw. Zal terug bellen. Drie dagen later. Is overleg geweest, maar ze hebben geen behoefte aan een gesprek over onkostenvergoeding. Maar mevrouw, sodeju nog aan toe, wij hebben behoefte aan een gesprek over onredelijke opstelling overheid! Word nog vervolgd.

Voorbeeld twee. Mevrouw werkt tientallen jaren voor de gemeente. Erg genoeg word mevrouw ziek. Krijgt ziektewet uitkering en werkgevers aanvulling. Mevrouw werkte altijd in werkelijkheid meer uren dan volgens de arbeidsovereenkomst. Het was gewoon druk en er waren te weinig mensen. Bleek mevrouw toen ze eindelijk in de WAO kwam (erg genoeg) dat alle komt ze tekort. Dus overleg met de gemeente. Geen cent teveel (is gemeenschapsgeld), maar ook niet minder dan waarop men recht heeft, is mijn stelling.

Na wat gepraat wordt een “minnelijke schikking” voorgesteld. Sodeju, het gaat om het recht en niet om “minnelijke schikkingen”. Doorpraten. Dan blijkt dat de gemeente geen goede administratie heeft, niet weet waarop de werkneemster eigenlijk recht heeft. Naar wat heen en weer praten komt er nog een bedrag bij, zonder te weten of het klopt. We zijn dan al weer maanden verder. Uiteindelijk komt er aanzienlijk meer over de brug dan de eerste “minnelijke schikking”. Hoe kan dat. Het gaat niet om handjeklap maar om loon en uitkering waar je recht op hebt, dat moet kloppen. Zeker bij de overheid als werkgever, toch? Hoeveel gemeentelijke werknemers zouden ook te weinig zijn uitbetaald bij ziekte? Moet uitgezocht worden.

Voorbeeld drie. De gemeente wil het aanzien van de haven opwaarderen. Daarvoor moeten alle bootjes weg die niet in de jachthaven liggen en niet “historisch en karakteristiek” of “beeldbepalend” zijn. Sommigen liggen al vele tientallen jaren in “hun” Vlaardingse haven. Ze richten een comité op, gaan in verzet. Brieven, heen en weer praten, in beroep gaan, gesprek met wethouder. En ja hoor, sodeju nog aan toe, die wethouder Scheffer kijkt stevig de andere kant op. Erger, weet eigenlijk van toeten nog blazen. Zonder ook maar enige compassie met deze trouwe Vlaardingse bootjes mensen te hebben krijgen ze briefje dat ze per een januari weg moeten zijn. Brieven schrijven, inspreken. Het helpt al wat. Meer bootjes blijken te kunnen blijven die eerst konden opzouten. Er komt soort verloopregeling. Een voorstel daartoe door de SP in de gemeenteraad was afgewezen!

Na maanden protest moeten alleen bootjes die korter dan 15 jaar in onze haven liggen en niet 'karakteristiek' zijn weg. Volgende ronde. Wat is dat voor onzin die 15 jaar. Slaat nergens op. En waar hebben we het over? Nog ongeveer 8 tot 9 scheepjes. Dat krijg je als college van B&W en de gemeenteraad de andere kant op kijken en niets begrijpen van wat voor impact hun geklooi heeft. Deze zaak is nog niet rond. Die paar resterende scheepjes moeten ook kunnen blijven. Zijn ze gek geworden met dat gedoe over 'karakteristieke schepen 'die wel mogen blijven, om Vlaardingen voor toeristen aantrekkelijker te maken. (tussen haakjes, ik mocht wel blijven met mijn oude scheepje)
Zo maar drie zaken die de afgelopen zomerperiode opspeelden. Wat zitten die overheidsfunctionarissen toch nog steeds te klooien. Kortzichtig, bekrompen en laks. En dan maar klagen over de kloof tussen kiezer en 'de politiek'.

Remi Poppe rpoppe@sp.nl