Vlaardingen

(Tekst: Arnout Hoekstra) Het is zaterdagochtend, het is vroeg, het is guur en nog donker. Hagel en sneeuw gieren om mijn oren als ik van huis richting de Zuidbuurtseweg vertrek. Vandaag loop ik een ochtend mee met de mannen van de bladvegerij. Bij de uitvalsbasis aan de Zuidbuurtseweg tref ik ook Kees Borsboom en Jack Tsang van de fractie van GroenLinks. In het portaal van de boerderij van de gemeentewerken ligt een kat genoegzaam te spinnen. Het is poes Karel die alhier zijn thuis heeft gevonden. De koffie warmt ons, voorbereidend op de kou de ons te komen staat. We krijgen oranje, reflecterende, jassen aangereikt en gaan na een kort gesprek op zoek naar de veegwagens. Er is weinig tijd te verliezen want er staat ons een hoop te doen, de tijd van het jaar hebben immers de bomen doen beslissen zich van hun bladeren te ontdoen.

We rijden met een gemeentewagen richting het industriegebied Vettenoordse Polder. Er is bewust gekozen om dit gebied op zaterdag aan te pakken gezien het aantal activiteiten en geparkeerde voertuigen in het weekend hier het minst is. Kees en ik krijgen een heuse - op benzine aangedreven - bladblazer op ons rug. Jack stapt wijselijk in de comfortabele veegauto. Ik overdrijf niet als ik zeg dat het echt gaaf is om met zo'n ronkende motor op je rug de hele straat schoon te blazen.

Even later wissel ik met Jack af, en mag ik meerijden op de veegauto. Het is een goed onderhouden vernuftig apparaat wat de bijeengeblazen bladeren tussen zijn wielen veegt en vervolgens achter naar zijn vergaarbak zuigt. De hele cabine is voorzien van spiegels en er is zelf een beeldscherm waarmee middels een camera aan de achterkant gekeken kan worden.Via een perspexraam in de vloer tussen de chauffeur en de bijrijder kan men zien wat zich onder de wagen afspeelt. Zeer behendig manoeuvreert de chauffeur de enorme stofzuiger voor- en achteruit langs auto's, gevels en in goten en parkeervakken.

Dan opeens begint het apparaat het moeilijk te krijgen en blijkt tegen te sputteren. Het is niet verwonderlijk, want de natte bladerprut die ik onder mij door het venster zie is enorm. De chauffeur drukt op een knop met 'RPM' wat mij doet vermoeden dat het zuigvermogen wordt opgevoerd, en inderdaad de motor gaat over op een hoger toerental. Als dit niet schijnt te werken trekt hij achter zich een luikje open. Achter het luikje bevindt zich het bladcompartiment. Een blik is voldoende om de oorzaak vast te stellen: "Hij is vol", zegt de chauffeur.

Na heel wat kuub bladeren vegen zijn we heel wat wijzer geworden. Wat is er voor nodig om een straat daadwerkelijk schoon te krijgen? Wie zijn de mensen die telkens de stad schoon maken? En hoe kunnen wij als gemeenteraad bijdragen aan zowel goede arbeidsomstandigheden als een schonere stad?
Ik raad het iedere volksvertegenwoordiger aan om ook eens een kijkje te nemen bij de jongens van Zuidbuurtseweg nr. 1!