Vlaardingen

Vandaag hebben we afscheid genomen van onze kameraad en voormalig fractievoorzitter Martin Kappers. Martin overleed vorige week aan een hartinfarct. Martin ontving een indrukwekkende uitvaart, begeleid door een grote escorte van motorrijders. Tijdens het afscheid namen voormalig SP voorman Remi Poppe, en burgemeester van Vlaardingen, Tjerk Bruinsma het woord namens de Vlaardingse politiek.

Remi Poppe, voormaling SP-voorman:
Wij zijn hier omdat Martin er niet meer is.
Hij was een actief mens, kameraad en vriend, oprecht en oh zo integer.

Strijdbaar en toch altijd zo aardig.
Stemverheffing was niks voor Martin.
Martin werd wel eens door de raadsvoorzitter gevraagd om iets luider te spreken.

Maar toch verhief hij altijd zijn stem.
Niet in volume maar door kennis van zaken bij alle kritiek op wat niet deugde.

Inhoudelijk scherp, maar nooit op de persoon, altijd de inhoud.
Soms leek Martin wel eens te goed voor deze wereld.
Maar altijd strijdbaar, behulpzaam en loyaal.
Hij wist achter droge cijfertjes waar wij mee worstelden,
steeds weer de werkelijkheid te achterhalen.
12 jaar was Martin actief in de gemeenteraad en nog veel langer daarvoor.

In onze partij, de vakbeweging en de ondernemingsraad.
Altijd opkomend voor de mensen die dat nodig hebben.
Soms ook even weg, op de motor, zeker een keer per jaar naar Assen.

Dan plotseling die zware operatie.
Martin gaf niet op, kreeg weer vertrouwen.
Hij was nog breekbaar.
Maar was er toch weer bij, op de markt, voor de verkiezingen.
Bij het opschrijven en nadenken over wat we willen.
Nog in het ziekenhuis spraken we daarover.

Het ging beter.
Ondanks hardnekkige complicaties zag Martin al weer ruimte om verder te gaan.
Wilde van geen ophouden weten.
Martin bemoeide zich er weer tegen aan.
Hij wilde graag de nieuwe fractie gaan ondersteunen met al zijn ervaring .
Nog breekbaar maar kennelijk alweer onverwoestbaar.
Maar dat is niemand weten we nu weer.

In onze werkruimte aan de Broekweg hangt een tekst van
Bertold Brecht;

De zwakken vechten niet.
De sterkeren misschien een uur.
Die nog sterker zijn, vechten vele jaren.
Maar de sterksten vechten hun leven lang.
Die zijn onontbeerlijk.

Die laatste, dat was Martin.
Wat zullen we je missen.
Zijn familie, moeder zus, ander familieleden, vrienden en collega’s, veel sterkte.

Tjerk Bruinsma, Burgemeester van Vlaardingen:
Beste Mevr. Kappers, Nellie en Rien, Corrie en Flip, andere familie, vrienden en vriendinnen, partijgenoten en andere aanwezigen,

Vandaag nemen we afscheid van Martin Kappers.

Natuurlijk wil ik eerst mijn oprechte medeleven betuigen aan alle dierbaren van Martin en in het bijzonder zijn naaste familie.
Als burgemeester ken ik Martin uit de politieke arena van de Vlaardingse gemeenteraad, maar voor zijn familie was ‘Mart’ een lieve zoon, broer, zwager en oom. Martin had zelf geen partner en kinderen en dan is familie heel belangrijk om te hebben.
Hij was iemand om trots op te zijn en hij gaf veel om zijn familie. Ik hoorde de laatste tijd vaak over zijn zus uit Friesland die hem tijdens zijn ziekte hielp met bood-schappen doen. Zij was een echte steun en toeverlaat. En dat had Martin ook nodig.

Want Martin was een aardige man. Iemand die zich echt om anderen bekommerde. Hij maakte zich drukker over het lot van anderen dan over zijn eigen lot. Martin maakte bijvoorbeeld niet veel ophef over zijn ziekte, maar hij was wel erg ziek. Ik kan me nog herinneren dat hij de operatie aan zijn alvleesklier heel rustig en koelbloedig aankondigde. Ik ben bij hem thuis op bezoek geweest en kwam terecht in een echt mannenhuishouden. Ik heb hem later nog bloemen gestuurd om hem op te fleuren.

Onlangs namen we afscheid van de vertrekkende raadsleden. Tegen Martin zei ik dat de nieuwe fractie hem nog vaak om advies zou vragen, omdat de fractie dacht niet zonder Martin’s geweldige geheugen en expertise te kunnen. Hij was inderdaad een ‘wandelende encyclopedie’ waar zijn fractiegenoten altijd op konden rekenen.

Helaas moeten zij hem nu missen. We hadden het Martin zo gegund om weer helemaal te herstellen. Het leek te lukken, maar uiteindelijk hebben complicaties hem toch heel onverwacht zijn leven gekost. Hij is veel te jong overleden.

Ik heb Martin leren kennen als een rustig, zachtaardig en weloverwogen raadslid. Hij was soms verlegen en ik bewonder het dat hij steeds zijn verlegenheid overwon en als fractievoorzitter zijn verhaal deed. In gezelschap van vertrouwde mensen kwam een andere Martin uit de verf. Binnen de fractie sloeg hij wel eens met de vuist op tafel en ook met Remi Poppe kon hij flink in discussie gaan. Die twee waren natuurlijk elkaars spiegelbeeld in gedrag, maar ze waren ook de beste maatjes!
Als echte SP’er kon Martin emotioneel reageren op onrecht. Martin ging van binnen koken als mensen hun negatieve kijk op allochtonen in spierballentaal de wereld in smeten. Dat vond hij oneerlijk, hij vond dat iedereen gelijke kansen verdient.

Martin was 12 jaar fractievoorzitter van de SP. Dat is een lange periode. In die periode was hij lid van een groot aantal commissies, de laatste jaren ook van de gezamenlijke Rekenkamercommissie Schiedam/Vlaardingen. Helaas was het hem niet meer gegeven om de laatste maanden bij de raadsvergaderingen te zijn. Ingrid Wijker heeft zijn taak als fractievoorzitter uitstekend waargenomen en zij hield ons steevast op de hoogte van de gezondheid van Martin. Het leek na veel tegenslag de laatste tijd weer beter te gaan. Ik weet dat hij het heel fijn vond dat hij bij het afscheid van de raad aanwezig kon zijn. Ik heb hem toen persoonlijk bedankt voor zijn jarenlange inzet. Het verbaasde me niets dat Martin kort daarop, toen de nieuwe raadsleden werden geïnstalleerd, toch weer met zijn fototoestel aanwezig was om de verkiezingswinst vast te leggen. Hij zou ook actief blijven als penningmeester van de SP Vlaardingen en als fractie-adviseur. Ik heb gehoord dat hij een dag voor zijn overlijden nog de griffie heeft gebeld om te praten over een initiatiefvoorstel voor de raad. Hij was tot het allerlaatst betrokken en actief.

Zelf vond ik Martin één van Vlaardings beste raadsleden. Door zijn beschouwende aard legde hij vaak kort en krachtig de vinger op de zere plek. Hij was precies in zijn formulering en altijd ‘to the point’. Zijn commentaar op de begroting paste op een half A4tje, iets wat niemand hem nadeed. Als voorzitter van de raad geniet je van raadsleden die dat voor elkaar krijgen.

Ook in de hobbysfeer konden we het goed vinden. Martin hield van motorrijden, net als ik. Hij reed wel veel vaker. Hij had net een nieuwe helm gekocht voor het komende seizoen, hij had immers veel meer tijd.
We hebben samen genoten van de motortoertochten voor Vlaardingse ambtenaren en politici.

Graag had ik Martin binnenkort, tijdens de jaarlijkse lintjesregen, willen verrassen met een terecht blijk van koninklijke waardering. Hij zou worden benoemd tot lid in de orde van Oranje-Nassau. Nu hij is overleden kan dat helaas niet meer, want postuum uitreiken kan helaas niet, maar ik wil het u toch vertellen, omdat Martin het lintje had verdiend en het ook bijzonder had gevonden, dat weet ik zeker.

Beste mensen, Martin Kappers was een bescheiden, integere man met een groot sociaal hart. Zijn zachte stem paste goed bij hem, want hij hield niet van conflicten of gezeur. Hij was een echte SP’er. Hij gaf om de mensen om hem heen en maakte zich sterk voor die mensen. Hij zei wat gezegd moest worden. Niet meer, maar zeker ook niet minder!

Ik wens zijn familieleden, vrienden en partijgenoten veel sterkte bij het verwerken van dit verlies. Ik weet zeker dat we altijd met genegenheid en bewondering aan Martin zullen terugdenken.