h

Waar een wil is komt geen weg

15 september 2010

Waar een wil is komt geen weg

(Tekst: Arnout Hoekstra) Meer dan veertig jaar wordt er over de aanleg van de A4 Midden Delfland gesproken. Het plan voor de zeven kilometer lange snelweg door het natuurgebied van Midden Delfland is verreweg het meest controversiële trajectplan van de afgelopen decennia. Politici, ondernemers, milieuorganisaties en omwonenden hebben zich in deze discussie bijna een halve eeuw het bloed op de vuisten geknokt. Nu lijkt de discussie gesloten en de aanleg definitief. Minister Eurlings heeft gesproken: “In 2011 gaat de schop er in”. Spierballentaal van een vertrekkend minister die zijn CV poogt aan te vullen met infrastructurele successen. Helaas moet ik de minister teleurstellen: De A4 Midden Delfland zal er nooit komen.

Er zijn voldoende rationele argumenten om te stellen dat de aanleg op korte termijn onrealistisch is. Één daarvan is de tunnelveiligheid. De Commissie Tunnelveiligheid stelt in haar advies aan Rijkswaterstaat dat het tunnelontwerp niet aan de eisen voldoet. Om een veilige situatie te creëren zijn er vier tunnelbuizen nodig met twee rijstroken per buis. In het ontwerp van Rijkswaterstaat staan twee buizen met ieder vier rijstroken. Twee tunnels zijn immers goedkoper dan vier, en volgens berekeningen ontstaan er bij vier tunnels enorme files. Kiest de minister voor de dure oplossing met files, of gaat hij marchanderen met de verkeersveiligheid? In het debat deze week heeft hij aangegeven de adviezen van de commissie Tunnelveiligheid naast zich neer te leggen. Maar komt hij daarmee weg?

Verder zijn er enorme twijfels over de effecten op de verkeersafwikkeling. De kans is bijzonder groot dat met de aanleg van de A4 meer files ontstaan dan dat er nu reeds zijn. En al zou meer asfalt meer capaciteit geven voor meer auto’s, wat heb je daaraan als je daarmee duizenden forenzen uit de trein haalt die normaliter van het openbaar vervoer gebruik maken om de files op de A13 te ontwijken?

Dan is er nog de Crisis- en herstelwet. Eurlings denkt met deze wet overhaast en zonder bemoeienis zijn weg snel aan te kunnen leggen. Helaas voor hem. De Crisis- en herstelwet is een godsgeschenk voor alle tegenstanders van de A4 Midden Delfland. De wet is een juridisch gedrocht dat zal leiden tot een ellenlange juridische strijd.

De minister kan nog het meest vrezen voor het verzet vanuit de bevolking. Het gebied rond de Waterweg dreigt één groot verkeersknooppunt te worden. Naast de plannen voor het doortrekken van de A4 heeft minister Eurlings ook nog de wens op korte termijn de Blankenburgtunnel aan te leggen. Met de aanleg van deze tunnel en het doortrekken van de A4 komt Vlaardingen ingesloten en doorsneden te worden met snelwegen. Het lijkt mij evident dat de Vlaardingers dat niet pikken. Ik wil de minister graag herinneren aan een eerder kabinetsvoornemen. Begin jaren negentig wilde minister Alders in Vlaardingen een vuilstort realiseren. Alles leek definitief, totdat op 12 december 1992 op die locatie ruim zevenduizend mensen meer dan zeventienduizend bomen plantte. Op Alders zijn plan staat achttien jaar later nog steeds het prachtige volksbos. Over achttien jaar ligt er tussen Delft en Schiedam nog steeds geen snelweg. Vlaardingen wil geen snelweg. De aanleg is alles behalve definitief. Waar een wil is komt geen weg.

Arnout Hoekstra
Fractievoorzitter SP Vlaardingen

U bent hier