Vlaardingen

In januari van dit jaar heeft het vorige college besloten een forensisch onderzoek te starten, dit nadat voormalig wethouder middelen( ten Have) het vermoeden had dat er tussen de gemeente, voetbalvereniging Mozaïek en het bestuur van de stichting Mozaïek een aantal dubieuze contracten waren aangegaan. Het PvdA raadslid Zekeriya Arslan zou bij het tot stand komen van deze contracten ‘zijn macht als raadslid hebben misbruikt’. Onlangs hebben de fractievoorzitters van alle politieke partijen de uitkomsten van dit onderzoek mogen inzien en er bleek van machtsmisbruik geen sprake te zijn. Wij hebben wel kunnen concluderen dat er in dit dossier een aantal fouten gemaakt zijn, maar deze waren allemaal te wijten aan een gebrekkige communicatie binnen het ambtenarenapparaat van de gemeente Vlaardingen.

De uitkomst was een vreselijke tegenvaller voor oppositie partijen leefbaar Vlaardingen, VVD, AOV en stadsbelangen Vlaardingen. Als een stel hongerige wolven dat een gewond dier rook lieten ze het er niet bij zitten, via de Lokale media werd een ware laster campagne georganiseerd. We hebben dit in Vlaardingen geweten, want er kon geen krant worden open geslagen of verdenkingen richting dhr. Arslan stonden er uitvergroot in. Voor de PvdA was dit de reden om op 24 november een interpellatie debat aan te vragen, om hiermee alle verdachtmakingen richting dhr. Arslan naar het land der fabelen te verwijzen.

Donderdag 24 november was het dan eindelijk zover, bij binnenkomst op het stadhuis was de spanning te snijden. Alke van Marsbergen: ‘ik liep enigszins gespannen door de nog verlaten gangen van het stadhuis. Ik wist niet waar de oppositie mee zou komen, maar het kon niet anders dan dat er eindelijk een echt debat zou plaats vinden in de gemeenteraad van Vlaardingen.’ Nog voor het debat begonnen was vroeg de dhr. Arslan het woord, hij oogde een strijdbaar man maar ook een man bij wie er iets was geknapt. De verdachtmakingen leken hem te hebben aangegrepen, en het duurde dan ook niet lang voor dat hij zijn aftreden aankondigde. De oppositie zag dit als reden om een schorsing aan te vragen, als ware farizeeërs liepen de verschillende oppositie leden naar het raadslid Arslan toe om hem na weken van zwartmakerij toch nog even de hand te schudden en afscheid te nemen. Na dit gedaan te hebben liepen de raadsleden van Leefbaar Vlaardingen, stadsbelangen Vlaardingen, VVD en het AOV snel naar de fractiekamer van Leefbaar Vlaardingen, op zoek naar hun grote leider dhr. ten Have om hem advies te vragen over de ontstane situatie. Na de schorsing kreeg de oppositie het woord en wat bleek, de hongerige wolven waren onderdanige keffertjes geworden die in de media wel durven te grommen en blaffen, maar als het er echt op aankomt zich rillend en bevend achter hun baasje verschuilen. U begrijpt het al, de vier eerder genoemde partijen hadden besloten om (helden als het zijn) niet in debat te gaan maar de confrontatie uit de weg te gaan.

Alke van Marsbergen: ‘Het leven van een fractievoorzitter zit soms vol teleurstellingen, ik denk dat ik dit jaar maar eens aan Sinterklaas zal vragen om een oppositie die niet alleen durft te grommen in de media maar ook durft te blaffen in de raad.’