Vlaardingen

In Vlaardingen is veel te doen over arbeidsmigratie. Afgelopen zondag stelde het KRO-programma De Monitor Vlaardingen als voorbeeld van een gemeente waar veel arbeidsmigranten wonen. Vlaardingen is een gemeente met de lasten (onttrekken van starterswoningen) maar niet de lusten (economische meerwaarde). In de uitzending waren politici aan het woord die fors geprofiteerd hebben van deze arbeidsmigranten, maar vervolgens xenofobische angst hebben. De SP is niet tegen arbeidsmigranten maar tegen bedrijven die mensen uitbuiten.

Niemand kan het de arbeidsmigranten kwalijk nemen dat zij hierheen komen: zij verdienen hier tot wel vier keer zoveel als in hun thuisland. Deze mensen betalen vervolgens tot 400 euro per maand voor een plek in een stapelbed, in een appartement dat ze moeten delen met soms zeven andere arbeidsmigranten. De huisjesmelkers vullen hun zakken met woningen die in de sociale sector maximaal 700 euro opleveren. Met zeven arbeidsmigranten levert diezelfde woning 2.800 euro op.

Volgens de bedrijven die deze migratie mogelijk maken is er geen Nederlander die het werk wat de arbeidsmigranten uitvoeren te krijgen of geschikt voor dit werk. Dit terwijl er ruim een miljoen mensen aan het werk wil, waaronder 200.000 mensen met een arbeidsbeperking. Als een tuinder kan kiezen tussen een jonge sterke Roemeen of iemand met een afstand tot de arbeidsmarkt, dan is de keuze snel gemaakt.

Zonderhuisvesting geen goedkope uitzendkrachten voor onze economie waar winstmaximalisatie voor bedrijven boven mensen gaat. Vlaardingen heeft genoeg mogelijkheden om de uitbuithuisvesting tegen te gaan. Voormalig wethouder Arnout Hoekstra (SP) presenteerde in september (toen nog wethouder) een voorstel aan de raad dat het mogelijk maakt om kamerverhuur onmogelijk te maken. Daarnaast is het met een raadsmeerderheid mogelijk om bestemmingsplanwijzigingen van een aantal polenhotels tegen te houden. Alleen dan moet de gemeenteraad wel aan de slag. Tot op heden zijn zij vooral met hun eigen functioneren bezig, en hebben zij geen tijd en aandacht voor de problemen van de mensen.