In de jaren '90 van de vorige eeuw kwam er een plan in de gemeenteraad om een afvalstort voor bouw- en sloopafval tussen Vlaardingen en Maassluis in te richten. Onze toen nog kleine raadsfractie was daar faliekant tegen. Ten eerste plaats was bouw en sloopafval geen afval maar ook toen al spul dat winstgevend hergebruikt kon worden. Het college moest na aandringen van een uiteindelijke raadsmeerdersheid toegeven dat het meer om industrieel afval zou gaan. Door het verzet in de raad, in eerste instantie vooral door de SP fractie, kwam dit plan uiteindelijk dus niet door de raad. Toen dreigende de provinciale milieugedeputeerde Hans van de Vlist en minister Hans Alders, als hogere overheden, Vlaardingen te dwingen om het bestemmingsplan zo aan te passen dat er een afvalstort kon komen. Raadslid Remi Poppe kondigde toen in de
gemeenteraad aan de bevolking tot actie op te roepen. Er ontstond vrijwel onmiddellijk een hele protest beweging in de stad. De huisartsenvereniging, consumentenbond, Groenlinks en de ChistenUnie, aphotekers en bloemisten sloten zich bij het protest aan. De eerste bijeenkomst in de Harmonie leverde een bomvolle zaal op. Besloten werd om een protestbos aan te planten. Bij de apothekers, huisartsen en bloemisterijen kon men een 'boombon' voor 5 gulden aanschaffen. Het liep als een trein. In kortetijd werden er meer dan 16000 bomen gekocht. En op 12 december 1992 kwamen ruim 8000 bewoners al die bomen planten. Ter herinnering aan deze geweldige actie van de bevolking voor een leefbare woon en werkomgeving komt er nu een tentoonstelling in het Vlaardingen Museum.
Lees verder
